บัวกลางป่า
ณ กลางป่าแห่งหนึ่ง ที่นั่นมีสระน้ำกว้างใหญ่ ใสสะอาด   และมีดอกบัวนานาพรรณ   ฝูงผึ้ง ผีเสื้อ   บินตอมดมดอกบัวอย่างเริงร่า   
ในขณะเดียวกัน   ใต้น้ำนั้นกลับขุ่นหมองด้วยแรงอารมณ์ของ
”กูรมะ”เต่าหนุ่มเลือดร้อน  
หยิ่งผยอง   และทะเยอทะยาน
กูรมะต้องการออกจากสระแห่งนี้  
เพื่อไปอยู่บนดินแดนที่สวยงาม  
เขาได้แต่อิจฉาดอกบัว  
ที่ได้เห็นพระอาทิตย์ขึ้นทุกเช้า  
และได้เห็นความสวยงามของธรรมชาติรอบๆตัว
วันหนึ่งกูรมะได้เจอ  
“วนัชพร”   บัวสาวแสนสวย
กูรมะ : ฉันอยากดูพระอาทิตย์ยามเช้าอย่างเธอจังเลย  แต่ฉันไม่สามารถขัดคำสั่งของพ่อแม่เพื่อขึ้นไป                                                                                         
ข้างบน
วนัชพร : เธอรู้ได้อย่างไรว่าข้างบนนี้สวยงาม
กูรมะ : อย่างน้อยก็คงไม่เงียบเหงาเหมือนที่นี่แน่
วนัชพร : เธอรู้ไหม  
กว่าฉันจะโผล่พ้นน้ำขึ้นมาได้ ต้องพบกับอุปสรรคขนาดไหน   ตอนที่ฉันอยู่ในตรมก็เสี่ยงต่อการถูกปลากิน   พอโผล่พ้นตรมได้ก็เสี่ยงต่อการถูกสัตว์น้ำทำให้หัก  
ตอนกำลังปริ่มน้ำก็เสี่ยงต่อการถูกน้ำพัดหัก   กว่าจะโผล่พ้นน้ำมาได้   ต้องใช้ความอดทน   ความพยายาม  
และต้องรู้จักปรับตัวอยู่ในสภาพแวดล้อมนี้ได้   แล้วเธอล่ะ  
เจอปัญหา   เจอความไม่พอใจ   ไม่สบายใจ  
ก็จะหนีซะแล้ว
 
 
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น